Juni 2006 kreeg ik een klein zwart/wit bolletje van 6 weekjes oud. Achteraf iets te jong bij mama weg, met de fles bijgevoerd. Nu, bijna 13 jaar later hebben we afscheid genomen van deze fantastische hond. Ze wilde altijd knuffelen, buiten vol energie, binnen een gezellige huishond. Vele foto’s, mooie foto’s lieve foto’s, gekke foto’s. Een border collie, maar ook weer niet. Goed met iedereen, niets geen kwaad in het beestje.
Al eerder dachten we dat we afscheid moesten nemen, zakte ze zomaar door haar poten en zit je op een zaterdagavond laat bij de dierenarts. Maar ze kwam terug. Al jaren bulten op haar neus, tumoren, met pillen verdwenen deze grotendeels weer, maar ze kwamen wel weer terug.
Sinds vorige week at ze niet meer, lopen ging nog net, tot aan de overkant van de straat. Kwispelen leek te veel moeite. Ze was op. Afgelopen woensdag de afspraak met de dierenarts gemaakt. Wat een ontzettend naar telefoontje is dat. Het wordt echt. Vanmiddag hebben we echt afscheid genomen. Rust zacht lieve Sascha
